Od jakiegoś czasu rozmyślałem o zagospodarowaniu kieszonkowego, jakie mi się uzbierało w tym roku.

 I zakupie wiatrówki do strzelania FT lub innej, nazwijmy ją "kolekcjonerskiej ładnej" np. takiego czegoś co poniżej czyli "Spartan-a.".

Chciałem mieć u siebie sprzęt dedykowany do tej konkurencji strzeleckiej.

Albo ładny taki na pokaz co to ma zaledwie kilka strzałów ale się podoba. I jeśli chodzi o sprzęt "ładny" skończyło się na chęci zakupu.

Natomiast uważnie przyjrzałem się listom uczestników wielu zawodów i wynikom jakie uzyskały poszczególne sprzęty. I zakup niektórych modeli karabinka już na samym początku odrzuciłem.

To co pozostawało w kręgu moich zainteresowań stopniowo się kurczyło i zmalało do kilku modelu a wybór padł na Ripley-a AR5s z jego wadami i zaletami. Lub coś z "Walthera" Dlatego gdy zdarzyła się okazja zakupu czegoś dedykowanego pod FT postanowiłem zaryzykować i kupić, to co widać na fotografiach.

Mam pełną świadomość tego że nie jest to, to o czym myślałem pierwotnie. Na pewno nie ta klasa i nie ten producent, ale za to jest srebrny. Dzisiaj po kilku długich dniach spędzonych z tą wiatrówką na strzelnicy w "Okolicy". Jestem daleki od stwierdzenia że jest to ideał. Raczej napiszę że jest to dobry "Rzemieślnik". Nieźle wykonany jeśli chodzi o wykończenie, spasowanie czy estetykę.

Natomiast co do jego budowy i tego jak to wszystko zostało złożone w całość, to nic nie napiszę. Bo jak będzie widać na fotografiach wszystko jest zabudowane i bez rozkręcania ani rusz.

 A ja na pewno ze swoimi zdolnościami technicznymi nie odważę się tam zaglądać. I tak dużym sukcesem jest to że odważyłem się na odłączenie systemu, od osady. Która przykręcona jest jak to w "Daystate" jedną śrubą.

Sam karabinek mimo swojego kontrowersyjnego wyglądu, da się łatwo doregulować do strzelca. Sporo waży, nie wiem czy będzie to zaletą czy wadą, pokaże to dopiero dalsze strzelanie. Natomiast odpowiednio wyregulowany i złapany w pokazanej pozycji siedzącej FT, zachowuje się jak imadło.

Bardzo ważny w wiatrówkach jest spust, jego praca, możliwości regulacji i ustawienia. Tutaj mamy go w pełni przewidywalnego, jest miękki, nie wiem jak to określić, ale czułem że mam kontrolę nad nim, wiem kiedy padnie strzał, i czy będzie on celny.

 Poza tym jest regulowany góra dół, prawo lewo, można go naprawdę ustawić pod siebie. Super!

Ciekawym elementem jest dzwignia przeładowania, jakaś taka podobna do klamki. Oglądając fotografie ładnych angielskich wiatrówek, często dziwiłem się, czemu tam zamiast ładnej delikatnej dzwigni, mają grube, ciężkie klamki. Teraz już wiem, ona po odciągnięciu załadowaniu śrutu i zaryglowaniu, sama opada, nie trzeba już nic tam kombinować, przekładać przeładowywać. Puścić i siedzi na swoim miejscu.

Samo przeładowanie wymaga troszeczkę siły, jest lekki ruch dzwignią do tyłu, potem musimy silniej szarpnąć, wtedy słyszymy taki wyraźny trzask że coś tam o coś zaskoczyło, wkładamy śrut, ryglujemy już bardzo lekko i cóż karabinek gotowy do strzału.

Spasowanie dzwigni z "bot-blokiem" majstersztyk tam nie wyczujemy żadnego luzu, siedzi jak drut w żelbetonie. To samo dotyczy zasobnika czy osadzenia lufy. Majstersztyk.

Wiatrówka ta posiada lufę pływającą, zakończoną małym separatorem (kompensatorem), strzał wydaje mi się jednak głośny. Z jednego ładowania zasobnika do 200bar wyszło około 90 strzałów.

Po wyregulowaniu reduktora i ustawieniu prędkości wylotowej w okolicy 238/241m/s. Jej stabilność wydaje się dobra, nie było specjalnego wahania prędkości, odchyłki V utrzymywało się w normie 3,5m/s Z tym że jeszcze nie wszystko jest pomierzone, policzone, i trudno teraz cokolwiek pisać o jej stabilności.

Tutaj potrzeba czasu. Samego strzelania do tarczy na skupienie nie będzie. Bo na 25m jest to bez sensu, (dziura). Poza tym jak słusznie się twierdzi to teren weryfikuje strzelca i karabinek a nie "chrony" i imadło.

Ale to już nie moje klocki. Bo na zakończenie napiszę. Syn już ma karabinek do FT. A ja, cóż jeśli mi dalej będzie świtała myśl czasami postrzelania FT, muszę szukać dalej.