AIRGUNS.budu.pl - Anschütz 2002

Opiszę w paru słowach moją przygodę z Anschutz-em 2002.
Miałem okazję wziąć do ręki Anschutz'a Tadora, model 2001. Od razu mi przypadł do gustu, dobrze mi leżał.
Po niedługim czasie dotarł do mnie w całej okazałości:

Pierwsze wrażenie było bardzo miłe. Niemiec dołączył do kompletu regulowaną muszkę Centry i przeziernik z serii 70 -10 klikowy - tzn. 10 klików na dystansie 50 m powoduje przesunięcie punktu celowania o 2,2 mm. Anschutz ma w ofercie

A po co to, o tym później.
Karabinek z typową osadą match waga ok. 5kg z regulowaną baką w płaszczyźnie pionowej i bocznej oraz regulowaną wielopłaszczyznowo gumową stopką.
Lufa w płaszczu, o dł. ok. 60 cm, 12 bruzdowa, ponoć nienajgorsza.

Cykl strzału w porównaniu z HW 95 to hm... inny. Dźwięk o wiele cichszy, taki rurowy.
Wygląd, hm... zasadniczo to kwestia gustu, tutaj jest podporządkowany przede wszystkim wymogom użytecznym dla strzelectwa wyczynowego.

Mechanizm spustowy to bardzo precyzyjna robota z alu i stali.

Pokrętła regulacyjne do:

- Długości skoku naciągu wstępnego
- regulacja oporu w/w
- długość skoku oporu końcowego
- regulacja oporu w/w
- nie wiem do czego służy śrubka nr 2, możliwe że do ustawienia momentu zwolnienia zbijaka, nie bawiłem się tym.
Na zdjęciu widać podziałkę dla ustawienia regulacji jednego z oporów, dla drugiego jest z odwrotnej strony. Dzięki temu można ustawić spust na dotyk, a właściwie na muśnięcie.

Tutaj rozkręcony mechanizm; lufa z płaszczem, moduł zamknięcia portu ze zbijakiem w środku, kostka regulatora, mechanizm spustu i prowadnica otwierająca port.

Kostka regulatora, dozuje odpowiednią ilość powietrza i przekierowuje je z komory sprężania do portu zamknięcia. Dalej powietrze śmiga do lufy. Widoczna sprężynka na trzpieniu w który uderza zbijak znadujący się w komorze portu zamknięcia.
Konstrukcja wydaje się bardzo prosta, ale diabeł tkwi w szczegółach, co widać po wykończeniu i precyzji.

TAK NAWIASEM MÓWIĄC TO JEST ROZWIĄZANIE DLA ODPOWIEDNICH WARUNKÓW, CZYLI HALI.

Muszka o regulowanym kole w zakresach średnicy od 2,8 do 4,8 i grubości 64 do 90 - to z podziałek na muszce. Nie wiedzieć dlaczego, muszka jest także regulowana wokół własnej osi?
Przeziernik z regulowanym otworem w zakresie 0,8 do 1,8 dioptrii z 6 filterkami.

Wszelkie regulacje zasadniczo moją swoje uzasadnienie na tarczy. Sam byłem bardzo zaskoczony, kiedy regulując ustawieniami muszki- grubością i wielkością koła, uzyskiwałem różne wyniki. Podobnie miało się z filtrami, gdzie można wykonać stosowną korektę światła odbitego dla różnego oświetlenia. Musi w tym coś być, gdyż są dostępne blendy z filtrami kilkudziesięciostopniowymi! Fachowcy pewnie wiedzą o co w tym chodzi.

Zastosowane szyny, typowe 11 mm pozwalają zamontować optykę na podwójnym montażu.
Mechanizm zatrzaskowy portu ładowania z odskakującą klapką umożliwia zastosowanie minimum średniego montażu dla 1-calowych lupek.

Tutaj przedstawiono lupkę Hawke 3-9/40 na srednim dwuczęściowym montażu.
Można użyć jednoczęściowy, ale poważnie to ograniczy dostęp do portu ładowania.
W tym wypadku dopasowane elementy są prawie na styk.

Uzyskane prędkości na chrono są uzależnione od śrutu.
Najstabilniejszą prędkość uzyskuje się na śrutach matchowych.
Najbardziej do gustu przypadł mi Schak.

Prędkość 178 m/s + - 0,2 m/s ale pod kilkoma warunkami. Generalnie chodzi o kilka spraw, temperaturę i smarowanie, taka sobie zabawa, ale o tym, kiedyś przy okazji...
Na Exact-cie wypada ok. 176 m/s +- 1 m/s, warunki jak wyżej.
W sumie daje to ok. 7,5 J, czyli tak jak być powinno.

Parę fotek z testów na różne odległości.
Czynnikiem decydującym na rozrzut są powiewy wiatru ..... i nie dziwota.

Warunki mniej więcej bezwietrzne. Testy z lupkąHawke 3-9/40 ustawioną na powiększenie x6. Krzesełko i podpórka.

Dystans 20m

Dystans 32m

Dystans 40m